Vooroordelen…(vol verwachting)

Vol verwachting staan we met z’n vijven bij het hek te wachten.
Wij zijn immers ook niet gek! De trainers zijn vanmorgen al vroeg begonnen om de coachruimte in te richten, koffie en lekkers neer te zetten, ons een flinke pluk hooi te geven, allerlei coachspullen in de wei te leggen en een borstel over ons heen te halen.
En hoewel je het misschien niet zou zeggen, omdat we staan te eten, houden we met elkaar de omgeving goed in de gaten. Je wilt toch weten met wie je straks mag werken…..
Even later komt er een busje met mensen die ingeschreven hebben voor de teamtraining met paarden het erf op rijden, een hoop gelach, veel plezier, vol verwachting én… vol vooroordelen.

We worden van een afstandje beoordeeld, besproken, gewikt en gewogen. Wat ons iedere keer weer verbaasd is dat, hoewel we rustig staan te eten en te observeren, de mensen zo’n bijzondere indruk van ons hebben. Ze stellen vragen zoals;
Moet je aanraken? Bijten ze ook? Trappen ze naar je? Hebben ze door als je bang bent? En… ik ga echt niet de wei in hoor!
Er zijn allemaal scenario’s die wij straks hopen te ontkrachten door gewoon ons zelf te zijn. Want… waarom zouden we lelijk doen? Daar is toch geen reden toe. Zo zitten we ook niet in elkaar.
Het enige wat we doen is onze ruimte met jullie delen, interesse tonen, kennismaken, helpen waar nodig of weglopen als dat beter is.
We zijn net spiegels, we geven terug wat we zien, meer is het niet eigenlijk…

Bedankt dat jullie er waren, want ook deze keer was het fijn om jullie wat te leren. Vol verwachting kijken we uit naar de volgende groep.
Hoefjes van ons vijven,
UUUUU

#paardencoaching#paarden#teams#vooroordelen#spiegelen#teamontwikkeling